Bezoek uit Holland, Ajax & Back to home.

Bezoek uit Holland, Ajax & Back to home.

Nou hier is eindelijk weer een verslagje, Ik heb erg weinig tijd gehad om wat te schrijven en ondertussen heb ik alweer bezoek uit Nederland gehad en zijn we verhuisd naar een huisje zonder internet. Dus vandaar dat het wat langer op zich heeft laten duren. Maar ik zou even vanaf het begin beginnen. Nadat Anouk 13 april weer vertrokken was moest ik erg veel werken om de uren weer in te halen, na dat allemaal gedaan te hebben kwamen op 26 april mijn vader, moeder, oom Arnold en tante Ria aan. Ze zijn een week gebleven en het was een erg gezellige week. Het was een erg bijzondere ervaring om Koninginnedag aan de andere kant van de wereld te vieren. Dit was erg leuk en moet je zeker een keer hebben meegemaakt. Nouja de hele week was eigenlijk een bijzondere ervaring. De simpele stand is daar een klein voorbeeld van. Ik wil dan ook Arnold, Ria, papa en natuurlijk mijn mama bedanken dat ze hier zijn gekomen. IK vond het een erg leuke week, die ik graag nog eens over wil doen. Nadat ze weg zijn gegaan begon ons ‘gewone’ leventje weer. 2 weken erna kwam Ajax bij ons op bezoek in het hotel. De selectie was niet compleet i.v.m. het komende WK. Maar dit mocht de pret niet drukken. Ajax was hier om de Chippie-Polar cup te winnen. ( dit is een lokaal voetbaltoernooi.) Waar verder Nec Nijmegen, Fortuna (de kampioen van Curacao) en Caribean Old Dutch aan deelnamen. Het was een week waarin wij elke avond de ajacieden van drank en voedsel moesten voorzien. Op een gegeven moment staat de club dan ook achter je. Ik noem even een voorbeeld: Op een avond had ik gasten die gingen aan een tafel zitten, ik zeg zo tegen ze, deze tafel is gereserveerd, maar 1 tafel verder is nog wel vrij. Nou toen werden ze boos dat ze daar niet mochten zitten en ik kon ziektes als de pestkanker krijgen. Ook zouden ze me wel even willen slaan etc. Toen Martin Jol (de trainer van Ajax) dit door had werd hij een beetje boos op deze gasten. Hij zei dan ook als er 1 iemand slaat dat ben ik het wel en ik heb een heel elftal dat achter Marco staat. Nouja dit is dan toch wel grappig om dat zo een keer mee te maken. ( Met de gasten is het trouwens goed afgelopen, de dag erna kwamen ze excuses aanbieden voor hun gedrag.) Aan het eind van de ‘Ajax week’ was het toernooi. Stefan en ik gingen na het toernooi toe. Wat een stadion zeg. Echt het is nog lelijker dan de Kuip en de Grolsch Veste samen. Stoeltjes? Wat zijn dat? Je kan toch best op beton zitten? Maar goed, ook dit mocht de pret niet drukken en het was dan ook een heel gezellige avond. Je maakt hier dingen mee die in Nederland nooit zou zien, Zo stond er een piano naast het veld en ging er iemand zomaar op spelen. Dit geluid hoorde je natuurlijk door het hele stadion heen. Heel apart….. Maar weer bijzonder en ik ben blij om dit mee te hebben gemaakt. Ajax won natuurlijk het toernooi, dit deden ze door met strafschoppen 4-3 te winnen van het 1e van Nec Nijmegen. En ja toen kon meneer Heubach niet meer schreeuwen: Helemaal niets in Amsterdam, nee nu was het helemaal niks in Nijmegen….

Nadat deze week weer voorbij was kwam er het volgende Nederlands bezoek alweer aan. Mijn chef van De Kleine Wolf Erma kwam samen met haar moeder Truus even langs voor een week gezelligheid en een week vol warmte. Want warm was het, WOW ik heb het nog nooit zo warm meegemaakt als afgelopen week. Met temperaturen van boven de 40 graden was het in de sauna nog comfortabeler dan hier. Dit kwam doordat er op Sint Maarten een subtropische wind woedde en deze haalde al het wind bij Curaçao weg. Door deze weersverandering waren er ook gevaarlijke kwallen rond de kust te bekennen. Op een dag waren wij aan het werk en werd er een vrouw uit het water gedragen. Ze kon helemaal niks meer, leek wel helemaal verlamd. Snel was de ambulance er en werd ze aan het zuurstof en aan het infuus gelegd. Ze had kennis gemaakt met de dooskwal, een kwal waar je dood van kunt gaan. Ze is na het ziekenhuis gebracht en na die tijd hebben we er niks meer van gehoord. Waarschijnlijk was ze er op tijd bij en heeft ze het wel overleeft. Maar goed om even terug te komen op de week met Erma & Truus. Het was wederom een leuke week. Ze verbleven de eerste paar dagen bij ons in het appartementje. Dit was erg leuk en ook nog erg handig… Dit omdat ze natuurlijk erg goed konden schoonmaken, afwassen etc. Nee hoor grapje… Wat hebben wij deze week weer allemaal gedaan. Nouja Stefan en ik moesten gewoon werken natuurlijk. Ook al had ik nog een keer extra vrij om met Truus & Erma na westpunt te gaan. We hebben gegeten bij Jaanchie’s en gesnorkeld bij de Kleine knip. Maar vooral door de warmte was het niet erg leuk om op het strand te liggen. Veel te warm. Afgelopen maandag was ik vrij en moest t Stefan werken. Truus en Erma hebben mij toen de hele dag meegenomen en hebben me ook mee uit eten genomen. Eerst smiddag’s al bij Hook’s hut en later s’avonds nog bij ZanZi Bar. Hier hebben wij Entrecote gegeten. Deze was erg lekker en het was dan ook erg gezellig. Ondertussen zaten Truus & Erma in Livingstone Jan Thiel. Dit is een erg mooi resort. Ook zijn wij deze week weer eens verhuisd. Ja we moesten weer uit ons andere huisje. Nu wonen we in de wijk ‘van Engelen’ Dit is een goede wijk met allemaal dure woningen. Wij kwamen bij dit huisje omdat de eigenaren van dit huis elke zondag bij Hemingway komen om lekker wat te drinken en te eten. Ze worden altijd erg slecht behandeld. Ik noem even een voorbeeld. Ze komen smiddag’s om 1uur met een groep van 8 personen. Om 6 uur s’avonds zitten ze er nog en is er al veel geld aan hen verdiend. Toch zegt het Hemingway personeel van ja jullie moeten weg deze tafel is om 9 uur gereserveerd. Toen hebben Stefan en ik daar een keer wat van gezegd. Sindsdien willen ze alleen nog geholpen worden door Stefan of door mij. Toen we een keer in gesprek waren kwamen wij op het punt dat we nog een huis zochten. Nou hun hadden er wel 1 maar dat koste 2600 gulden per maand. Aangezien ons budget niet hoger was dan 1100 gulden leek het alweer niks te worden. Totdat we een keer hadden afgesproken om te bellen. Dus ik bel ze op en ze zeiden meteen 1100 is voor jullie geen probleem. Dit omdat jullie ons altijd goed hebben geholpen bij Hemingway. Dus het blijkt maar weer dat je gasten altijd goed moet bedienen.
Dinsdag hebben wij Erma en Truus weer bij het vliegveld afgezet en gingen ook onze laatste bezoekers weer naar huis. De volgende die we naar het vliegveld brengen zijn wijzelf. Door wat omstandigheden hier op het werk hebben wij besloten om volgende week woensdag alweer terug te gaan naar Nederland. Donderdagochtend zullen wij rond half 10 landen op Schiphol. Dus geniet nog maar even een kleine week van de rust. Bedankt weer voor het lezen en tot snel……

Groeten Marco